W ASMRiJ naukę mogą pobierać osoby, które dopiero zaczynają swoją przygodę z muzyką, pragnące rozwinąć swą pasję do muzyki oraz zgłębić wiedzę i umiejętności muzyczne.
Szkoła realizuje wyłącznie przedmioty muzyczne (bez ogólnokształcących).
Profil Szkoły – sekcyjny.
Tok nauki – indywidualny w oparciu o programy autorskie nauczycieli.
Na lekcjach śpiewu, aranżacji oraz dowolnie wybranego instrumentu jest tylko jeden uczeń.
Szkoła kształci w zakresie:
blues, rock, jazz, funk, reggae, pop, soul i inne.
Nauka w założeniu trwa maksimum:
Rzeczywista długość nauki zależy od pracowitości, zdolności i ucznia.
O stopniu i roku rozpoczęcia nauki decyduje wynik przesłuchania wstępnego.
Wiek nie zamyka możliwości podjęcia nauki w Szkole. Każdy uczeń traktowany jest indywidualnie. Dlatego też zachęcamy do spełniania marzeń i rozszerzania własnych umiejętności osoby dorosłe.
ALICJA KAZANISZYN
Pomysłodawca i założyciel ASMRiJ
mgr Alicja Kazaniszyn
muzyk
Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną (obecnie Akademię) w Warszawie w klasie harfy.
Pracowała w orkiestrze symfonicznej filharmonii w Białymstoku i warszawskich teatrach (Współczesny, Na Woli, Narodowy, Na Targówku – obecnie Rampa), grała w kabaretach, zespołach kameralnych (głównie w duecie z fletem – Duo Concertante), występowała z recitalami jako solistka w kraju i za granicą, nagrywała do radia.
Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną (obecnie Akademię) w Warszawie w klasie harfy.
Pracowała w orkiestrze symfonicznej filharmonii w Białymstoku i warszawskich teatrach (Współczesny, Na Woli, Narodowy, Na Targówku – obecnie Rampa), grała w kabaretach, zespołach kameralnych (głównie w duecie z fletem – Duo Concertante), występowała z recitalami jako solistka w kraju i za granicą, nagrywała do radia.
Z muzyką rozrywkową zetknęła się podczas pracy w Teatrze „Na Targówku” – urzekła ją bossa nova.
„Ciepła i otwarta na pomysły uczniów. Potrafi zmobilizować do pracy, doskonale wytłumaczyć „O co w tym wszystkim chodzi”. Zawsze można nauczyć się czegoś nowego. Mnie zaraziła miłością do bossa novy. Czasami jej improwizacje są ładniejsze nawet od oryginalnych brazylijskich tematów. To osoba wrażliwa na muzykę, ale także na uczucia ucznia. Uczeń nie jest dla niej tylko uczniem, ale drugim człowiekiem.”
„…opiekuńczość pani dyrektor Alicji Kazaniszyn wnosi atmosferę zaufania i dość swobodnych kontaktów wobec członków szkoły.”
(absolwentka I st. kl. fortepianu mgr A. Kazaniszyn)
„Myślę, że w szkole najfajniejsi są nauczyciele, z którymi można porozmawiać nie tylko o muzyce. Ja, z panią Alicją Kazaniszyn, która była moją ulubioną nauczycielką zawsze miałyśmy wiele spraw do przedyskutowania i przeważnie zawsze się zgadzałyśmy. Otrzymałam też od pani dyrektor różne cenne wskazówki.”
„To osoba o wielkim temperamencie, pełna zapału i energii, słynąca z tego, że prowadzone przez nią zajęcia z fortepianu to niezwykle pasjonująca zabawa z muzyką. Zawsze będzie mi się kojarzyć z bossa novą.”
„Ciepła i otwarta na pomysły uczniów. Potrafi zmobilizować do pracy, doskonale wytłumaczyć „O co w tym wszystkim chodzi”. Zawsze można nauczyć się czegoś nowego. Mnie zaraziła miłością do bossa novy. Czasami jej improwizacje są ładniejsze nawet od oryginalnych brazylijskich tematów. To osoba wrażliwa na muzykę, ale także na uczucia ucznia. Uczeń nie jest dla niej tylko uczniem, ale drugim człowiekiem.”
Świetna atmosfera i pełen profesjonalizm!!! Ucząca kadra spisująca się na 6!!! POLECAM KAŻDEMU KTO CHCE SPEŁNIĆ MUZYCZNE MARZENIA!!!
„Jestem pomysłodawcą i założycielem Szkoły, wykorzystałam moje doświadczenia ucznia (te złe również) i zawodowego muzyka. Starałam się stworzyć szkołę moich marzeń. Wprowadziłam szereg przedmiotów, których w innych szkołach nie ma, oraz zasadę, że uczeń wybiera nauczycieli i zawsze może ich zmienić. W Szkole stworzonej dla Was, podstawę stanowią trzy zasadnicze wartości: muzyka, uczeń rozumiany jako podmiot a nie przedmiot, oraz nauczyciele, czynni artyści z doświadczeniem zawodowym i praktyką. Te założenia stworzyły unikalny klimat i atmosferę Szkoły, co stało się zasługą całego zespołu artystów-nauczycieli jak i wrażliwych, często pogubionych, szukających swojej tożsamości i miejsca w życiu uczniów. Stosunek do Was, akceptacja Waszych wyborów, to niezmiernie ważne elementy Szkoły, która dla Was przecież została stworzona. Jesteśmy po to, abyście uwierzyli w siebie, w swoje zdolności i możliwości.„
„Nauczyciele są artystami , dla których muzyka to esencja życia, jest ich pasją. Znani z estrady, nagrań, leksykonów i encyklopedii muzycznych są sympatykami młodzieży, której z autentyczną radością i zaangażowaniem przekazują swoją wiedzę i doświadczenie. Nauczyciele uczą według programów autorskich, dostosowanych do indywidualnych predyspozycji i zainteresowań ucznia. Entuzjazm tworzenia stanowi magiczną siłę Szkoły. Mówi się, że nie ma ludzi niezastąpionych. Nic bardziej błędnego. Historia dowodzi, że pewnych ludzi nikt nigdy nie zastąpi, będą równie dobrzy, wartościowi lecz z pewnością inni. Osobisty kontakt z wybitnymi artystami i jednocześnie bardzo różnymi osobowościami, to ważne doświadczenie dla młodych ludzi poszukujących wzorców.„
„Wy również jesteście autorami Szkoły, jesteście twórcami własnego przebiegu edukacji, sami wybieracie nauczycieli, program, przedmioty, ustalacie dni, godziny zajęć, jesteście również autorami niektórych przedmiotów (np. historia i literatura muzyki rockowej została wprowadzona na Wasze życzenie), oraz zespołu nauczycieli – selekcja została dokonana według Waszych kryteriów. Byli uczniowie Szkoły studiują w Akademiach Muzycznych m. in. w Katowicach, Warszawie, Wiedniu, pracują zawodowo (Ania Świątczak w „Ich Troje”), wygrywają konkursy (Rafał Sarnecki „Guitar City 2002”). Nie sposób wymienić wszystkich. Gratulujemy, cieszymy się z Wami, jesteśmy bardzo dumni. Wasz sukces to nasz sukces. Nasz sukces to Wasza sympatia i rosnąca popularność Szkoły, istnienie jej 12 lat, oraz funkcjonujący od wielu lat prawie bez zmian, zespół nauczycieli przez Was wybrany. Celem Szkoły jest wykształcenie profesjonalnego muzyka, lecz mamy świadomość, że nie każdy uczeń zostanie zawodowym muzykiem estradowym. Niezależnie od tego kim w przyszłości będziecie, wystarczy nam, jeśli rozbudzona miłość do muzyki towarzyszyć Wam będzie przez całe życie i jeśli nigdy nie zapomnicie, że pozostawiliście w Szkole przyjaciół, którzy myślą i czują tak jak Wy.”
Zaczęła się interesować improwizacją i różnymi stylami w muzyce rozrywkowej. Widząc jak szeroki jest to wachlarz zagadnień i jak bardzo trudno samemu go opanować, postanowiła założyć szkołę profesjonalnie zajmującą się muzyką rozrywkową i jazzową. Dla zrealizowania swojego pomysłu udało jej się pozyskać znakomitych muzyków, którzy nierzadko na trwałe zapisali się już w historii polskiej muzyki rozrywkowej i jazzowej znajdując się w leksykonach i encyklopediach muzycznych. Świadczy to o powadze problemu jakim jest niezauważanie konieczności przygotowanie do zawodu muzyka estradowego – biała plama w edukacji muzycznej.
Wprowadziła szereg przedmiotów, których nie ma w innych szkołach muzycznych – harmonię jazzową, historię i literaturę muzyki rockowej, rozrywkowej i jazzowej, formy, style i kierunki w muzyce rozrywkowej i jazzowej w przekroju historycznym, improwizację rozrywkową i jazzową mistrzów, ćwiczenia z harmonii z elementami improwizacji, muzykę etniczną jako praźródła muzyki rozrywkowej i jazzu z całego świata.
Interesowała się muzyką filmową. Jej ulubionym kompozytorem był Ennio Morricone. Fascynowało ją nie tylko piękno jego kompozycji ale również szlachetność instrumentacji. Doceniając rolę instrumentacji i aranżacji wprowadziła w szkole przedmiot aranżacji MIDI, otworzyła wydział aranżacji pomyślany jako kompleksowa nauka instrumentacji klasycznej oraz z użyciem różnych sekwencerów, syntezatorów, modułów i kart dźwiękowych wykorzystujących najnowsze osiągnięcia elektroniki a także nauki zapisu nutowego w oparciu o komputer.
Prowadziła klasę fortepianu. Starała się wykorzystywać swoje przygotowanie muzyka klasycznego ale uczniowie wolą uczyć się w oparciu o skale bluesowe, rytmy boogie, standardy jazzowe.
Oparła więc swój program autorski na amerykańskich szkołach z dziedziny muzyki rozrywkowej i jazzowej, z uwzględnieniem technik akordowych, walkingu, transpozycji, synkopowanych rytmów, elementów improwizacji – figuracji i kontrmelodii.
Wykorzystywała etiudy jazzowe M.Schmidta, ragtimy, standardy oraz ballady, miniatury swingowe i bluesy Lecha Nawrockiego, kompozycje G. Gershwina, M. Legranda oraz utwory latynoamerykańskie – bossa novy i samby m.in. B. Powella, C. Jobima i V. Moraesa.
