Polski dyrygent, waltornista, pedagog – absolwent Akademii Muzycznej w Warszawie, waltornista w Warszawskiej Operze Kameralnej, dyrygent Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, Opery śląskiej, wieloletni dyrygent gościnny Das SinfonieOrchester Berlin, przez 25 lat dyrygent Polskiej Młodzieżowej Orkiestry Symfonicznej.
W 7 roku życia rozpoczął naukę gry na fortepianie i (mając 13 lat) dodatkowo na waltorni. Jest absolwentem VI LO im. Tadeusza Reytana w Warszawie i PSM II st. im. F. Chopina. W latach 1976 – 1984 studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie, gdzie w 1980 ukończył klasę waltorni doc. E. Golnika i prof. J. Jeżewskiego, a w 1984 klasę dyrygentury symfoniczno – operowej prof. S. Wisłockiego.
Swoje zainteresowania muzyką jazzową realizował praktycznie grając na fortepianie w big-bandzie Hybrydy działającym przy warszawskim klubie o tej samej nazwie. Z big-bandem występował na festiwalach: Jazz nad Odrą w 1979 r. i dwukrotnie na Old Jazz Meeting w latach 1978, 1980. W latach 1989-91 współpracował z Teatrem Rozrywki w Chorzowie, ale jako dyrygent.
W 1991 doskonalił technikę dyrygowania na kursie mistrzowskim w Tanglewood Music Center (USA) pod kierunkiem S. Ozawy, G. Meyera i L. Fleischera. W 1993 ukończył Podyplomowe (roczne) Studium Menedżerów w zakresie organizacji i zarządzania kulturą na wydziale HZ SGH w Warszawie.
Od początku pracy artystycznej związany z teatrami operowymi w Warszawie. W 1980 roku został waltornistą Warszawskiej Opery Kameralnej, a w 1984 roku zatrudniony jako dyrygent w Teatrze Wielkim w Warszawie
W 1987 roku rozpoczął wieloletnią współpracę z Operą śląską dyrygując przedstawieniami: M-ma Butterfly, Cyganeria, Rigoletto, Carmen, Cyrulik Sewilski, E. Oniegin, Czarodziejski Flet, Giselle (balet) i przygotowując premiery: balet Kopciuszek S. Prokofiewa i rzadko prezentowaną na polskich scenach polską operę Maria R. Statkowskiego. Premiera w 1989 roku była drugą po II Wojnie światowej (po Operze Poznańskiej w 1965) i piątą w historii tego dzieła.
Od 1991 do 2015 roku współpracował z Operą śląską ale jako dyrygent gościnny. Prowadził gościnnie przedstawienia m. in. w Operze Nova, Teatrze Wielkim w Warszawie, w Operze Lwowskiej, Stadttheater Halle.
A. Affeltowicz dyrygował najpoważniejszymi zespołami symfonicznymi w Polsce m.in. Filharmonią Narodową, śląską, filharmoniami w Krakowie, Poznaniu, Łodzi, Rzeszowie, Szczecinie, Koszalinie, Lublinie, z orkiestrami radiowymi w Katowicach (NOSPR) i Krakowie.
W padzierniku 1996 miał swój debiut w Berlińskiej Filharmonii z Das SinfonieOrchester Berlin początkujący 5-letnią współpracę jako dyrygent gościnny. Z tą orkiestrą dyrygował ponad 30 koncertów w salach Berliner Philharmonie. Ponadto dyrygował w Danii, Wielkiej Brytanii, Austrii, Szwajcarii i we Włoszech.
A.Affeltowicz przez 25 lat prowadził Polską Młodzieżową Orkiestrę Symfoniczną (młodzież w wieku 15-19 lat). Nazwę orkiestrze na początku lat dziewięćdziesiątych przyznało MKiS w uznaniu wysokiego poziomu koncertów.
A.Affeltowicz przez cały okres pracy artystycznej zajmuje się działalnością pedagogiczną dyrygując i ucząc w OSM w Bytomiu, Liceum Muzycznym im. K. Szymanowskiego (1994-1996) oraz w ASMRiJ im. K. Komedy w Warszawie.
Zainteresowania: muzyka jazzowa oraz sporty wodne: pływanie, nurkowanie, żeglarstwo i ratownictwo.